Όταν η υπερανάλυση γίνεται τροχοπέδη της καθημερινότητάς σου

Όταν η υπερανάλυση γίνεται τροχοπέδη της καθημερινότητάς σου

Ίσως να πιστεύεις ότι όσο εξετάζεις εξονυχιστικά τα πράγματα τόσο καλύτερα προστατεύεις τον εαυτό σου από τις παγίδες και τις αποτυχίες.

Συγγνώμη που θα σε ταράξω αλλά η υπερανάλυση  τις περισσότερες φορές έχει το αντίθετο αποτέλεσμα .

Όταν τα περνάμε όλα από κόσκινο, όταν αναλύουμε, είτε τις δικές μας είτε των γύρω μας τις σκέψεις, τις πράξεις , τα συναισθήματα τότε οδηγούμαστε σε ένα δύσκολο μονοπάτι, που μπορεί να μας οδηγήσει στο άγχος και στην κατάθλιψη. Πρέπει να ξέρεις πότε να βάζεις φραγμό στη σκέψη σου, διότι ένα αναλυτικό μυαλό πολλές φορές ταλαιπωρεί την καθημερινότητα μας και δεν αποτελεί μια υγιή συμπεριφορά.

Μπορεί αρχικά η πρόθεσή μας μέσα από αυτή τη διαδικασία να είναι η κατανόηση των συναισθημάτων , των ερμηνειών γεγονότων της ζωής μας αλλά και των ανθρώπων που εμπλέκονται σ΄ αυτή. Τελικά όμως καταλήγουμε αντί να γίνεται η χρήση για την διευκόλυνση της ζωής μας, να την περιπλέκουμε περισσότερο.  Δεν κάνουμε τις ανάλογες συνδέσεις, ώστε να κατανοήσουμε τις προθέσεις, τα γεγονότα και τα συναισθήματα αλλά χανόμαστε μέσα σε κουραστικούς και μονότονους εσωτερικούς διαλόγους και εξαντλούμε τη ενέργεια μας με υποθέσεις  για το τι μπορεί να συμβεί στην μια ή την άλλη περίπτωση.

Αυτή η υπερανάληση καθώς προσπαθεί να ελέγξει  το μέλλον , δημιουργεί μη ρεαλιστικές σκέψεις που συνήθως προδικάζουν το μέλλον.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι παγίδες της υπεραναλυτικής σκέψης μπορεί να μειώσει τη δημιουργικότητά μας και να μας περιορίσει σ’ ένα φαύλο σκέψεων.

Τις περισσότερες φορές μας οδηγεί σε αρνητικά συναισθήματα, κρίσεις και ετικέτες τόσο για τον εαυτό μας, όσο και για τους άλλους. Αποπροσανατολιζόμαστε και ξοδεύουμε τις αντοχές μας που θα μπορούσαμε να τις διαθέσουμε σε άλλα πιο σημαντικά θέματα αντί του μηρυκασμού αρνητικών σκέψεων που λίγο έχουν να κάνουν με πραγματικά γεγονότα.

Είναι κατανοητό ότι δεν είναι δυνατό να έχουμε απαντήσεις και λύσεις για το καθετί που μας παρουσιάζεται και το γεγονός αυτό οδηγεί σε απογοήτευση και σε σπατάλη ενέργειας. Όλη αυτή η διαδικασία οδηγεί σε μια σειρά γεγονότων . Την σωματική και τη ψυχολογική κούραση την διαδέχονται πολλές φορές η αϋπνία, οι πονοκέφαλοι . Η καθημερινότητα πλήττεται από άχρηστες σκέψεις και πληροφορίες που μας

αποτρέπουν από το να χαρούμε και να ζήσουμε στο παρόν, να απολαύσουμε αυτό που μας συμβαίνει εκείνη τη στιγμή, οτιδήποτε και αν είναι αυτό. Χάνεται ο αυθορμητισμός  και η ποιότητα του εδώ και τώρα. Οι άνθρωποι μετατρέπονται σε απαθείς και σε αναποφάσιστους.

Εν κατακλείδι, οι άνθρωποι με αναλυτικό μυαλό  πέφτουν στην παγίδα του ανικανοποίητου και έχουν την τάση να μειώνουν την αίσθηση της ολοκλήρωσης. Είναι όμως στο δικό μας χέρι πότε θα κλείσουμε τον διακόπτη της υπερανάλυσης ώστε να διατηρηθεί το τροφοδοτικό μας σύστημα.

Leave a Reply