Μεγαλώνοντας Συναισθηματικά Ευφυή Παιδιά

Μεγαλώνοντας Συναισθηματικά Ευφυή Παιδιά

Ο όρος συναισθηματική νοημοσύνη ακούγεται ιδιαίτερα συχνά στις μέρες μας και θεωρείται εξίσου σημαντικός αν όχι και πιο σημαντικός από την νοητική-γνωστική νοημοσύνη.

Τι εννοούμε όμως όταν μιλάμε για συναισθηματική νοημοσύνη;

Συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να αναγνωρίζω το πως αισθάνομαι κάθε στιγμή, να μπορώ να ακούω τους άλλους και να τους συναισθάνομαι, να εκφράζω τα συναισθήματά μου εκεί που χρειάζεται, στους ανθρώπους που εμπιστεύομαι και με τον κατάλληλο τρόπο για εμένα και τους άλλους.

Γιατί είναι σημαντική η συναισθηματική καλλιέργεια στα παιδιά;

Τα παιδιά που διαπαιδαγωγούνται ώστε να γίνουν συναισθηματικά ευφυή έχουν περισσότερες ικανότητες σε σχέση με άλλα. Μπορούν όταν είναι αναστατωμένα να ηρεμούν τον εαυτό τους πιο εύκολα και πιο γρήγορα χωρίς να έχουν έντονα ξεσπάσματα. Δημιουργούν καλύτερες σχέσεις με τους γύρω τους και είναι ευπροσάρμοστα στις αλλαγές. Επιδεικνύουν μεγαλύτερη συγκέντρωση και είναι καλύτεροι μαθητές, πιστεύουν και αναγνωρίζουν τις ικανότητές τους. Έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση. Τέλος, έχει καταγραφεί ερευνητικά ότι βιώνουν λιγότερο στρες με αποτέλεσμα να είναι λιγότερο ευάλωτα σε ασθένειες και να αρρωσταίνουν λιγότερο.

Πως καλλιεργούμε συναισθηματικά ώριμα παιδιά;

Η συναισθηματική καλλιέργεια αρχίζει από το οικογενειακό περιβάλλον και επεκτείνεται στο σχολικό, ξεκινά να χτίζεται από πολύ νωρίς δηλαδή από την βρεφική ηλικία και προϋποθέτει γονείς μέντορες και συναισθηματικούς προπονητές των παιδιών τους.

Αναλυτικά:

  1. Χρησιμοποιούμε συναισθηματικούς όρους: Εμείς, οι γονείς, γνωρίζουμε τα δικά μας συναισθήματα στις διάφορες καταστάσεις και μπορούμε να το κατονομάσουμε. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί επεκτείνει το λεξιλόγιο του και αρχίζει να συνδέεται  με τον συναισθηματικό του κόσμο.
  2. Ενεργητική ακρόαση: ακούμε το παιδί μας στο τη θέλει να μας πει, δεν το διακόπτουμε,το αφήνουμε να εκφραστεί, του μιλάμε ήρεμα διατηρώντας οπτική επαφή. Δείχνουμε κατανόηση στα συναισθήματά του και αντιμετωπίζουμε το πως νιώθει ως κάτι σημαντικό και σπουδαίο.
  3. Αποφεύγουμε γενικούς χαρακτηρισμούς πχ είσαι τεμπέλης, κακό παιδί.
  4. Σύνδεση με δικές μας εμπειρίες: Ερχόμαστε σε επαφή με δικές μας αντίστοιχες εμπειρίες και τις μοιραζόμαστε.
  5. Δεν βιαζόμαστε να προσφέρουμε την λύση. Στόχος είναι να οδηγηθεί το παιδί στην λύση μόνο του- φυσικά με την σωστή καθοδήγηση.
  6. Περνάμε χρόνο με το παιδί μας ρωτώντας το πως νιώθει, τι σκέφτεται, πως είναι με τους φίλους του και γενικότερα ¨μπαίνουμε¨ στον  κόσμο του.     
  7. Περνάμε χρόνο με τα παιδιά μας διαβάζοντας παιδική λογοτεχνία που επικεντρώνεται στην εκμάθηση συναισθημάτων.

Ολοκληρώνοντας, ας κρατήσουμε ότι η συναισθηματική αγωγή ξεκινά από εμάς τους μεγάλους, θέλει χρόνο για να καλλιεργηθεί, δεν προϋποθέτει τέλειους γονείς αλλά σχέσεις που βασίζονται στην εμπιστοσύνη, στην ασφάλεια και την ανοικτή επικοινωνία!

Leave a Reply